လူ႔ေလာကထဲ ေရာက္လာရင္ လုပ္ယူလို႔မရတဲ့အရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။
ကုန္ဆံုးသြားတဲ့ အခ်ိန္ေတြ ျပန္ယူလို႔မရသလို ႏုပ်ိဳမႈေတြကို အိုမင္းခ်ိန္မွ ျပန္ရယူလိုလို႔မရပါဘူး။
ဒီလိုလုပ္ယူလို႔မရတဲ့ အရာေတြအမ်ားႀကီးထဲမွာ အခ်စ္နဲ႔အမုန္းလည္း ပါဝင္ေနပါတယ္။ ခ်စ္စိတ္ဆိုတာ အတင္းလုပ္ယူခ်စ္ၾကည့္လို႔မရပါဘူး။
ခံစားခ်က္ေတြကေနတစ္ဆင့္ အခ်စ္ဟာ ေမြးဖြားလာတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ခံစားခ်က္ေတြ ေပ်ာ္ဝင္မေနဘဲ အခ်စ္ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ယူလို႔မရပါဘူး။
ဘယ္လိုမွ ခံစားလို႔မရတဲ့သူ႔အေပၚ ခ်စ္ၾကည့္ပါလား၊ မရဘူးေနာ္။ လံုးဝမ်က္ႏွာေၾကာမတည့္သူဆိုေပမယ့္ တစ္ခ်ိန္မွာ ခ်စ္ရင္ ခ်စ္သြားတတ္ပါတယ္။
ထို႔ေၾကာင့္ အခ်စ္နဲ႔အမုန္းဟာ ေက်ာခ်င္းကပ္ အေနအထားမွာ ရွိေနသလိုပဲ။ အခ်စ္ကေန အမုန္းကို ကူးေျပာင္းသြားႏိုင္သလို အမုန္းကေန အခ်စ္ကိုလည္း ကူးေျပာင္းသြားႏိုင္တယ္။
သို႔ေပမယ့္ အခ်စ္နဲ႔အမုန္းႏွစ္ခုလံုးကို တမင္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ယူလို႔ေတာ့မရဘူး။ ႏွစ္ခုစလံုးက ခံစားခ်က္ေတြကေန ျမစ္ဖ်ားခံ ဆင္းသက္လာၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ခံစားခ်က္ေတြမရွိဘဲ အခ်စ္နဲ႔အမုန္းဆိုတာ ျဖစ္မလာပါဘူး။
တခါတေလမွာ ခ်စ္ေနရင္းနဲ႔ ဒီလိုခ်စ္ခဲ့တဲ့သူကို မုန္းသြားတတ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ သူကိုယ့္ကိုေပးတဲ့ခံစားမႈေတြက အခ်စ္မွ အမုန္းဆီ ဦးတည္သြားေစခဲ့လို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ကိုယ္ကခ်စ္သေလာက္ ကိုယ့္အေပၚ တန္ဖိုးထားျခင္းမရွိလို႔ သူ႔ကို စိတ္ထဲကေန နာက်င္ခံစားလာမယ္။ သူနဲ႔ပတ္သက္သမၽွ အေသးစိတ္ကေလးေတြကေန ကိုယ္က ဂ႐ုစိုက္ေပးသေလာက္ ကိုယ့္အေပၚ အေလးေပးဆက္ဆံတာမ်ိဳးမရွိရင္ ရင္ထဲက နာက်င္ခံစားလာရပါလိမ့္မယ္။
ကိုယ္ကသူ႔ကို ပထမဦးစားေပးေနရာထားေပမယ့္ သူကကိုယ့္ကို ေခ်ာင္ထိုးထားသလို ခံစားရမယ္ဆိုရင္လည္း ရင္နာလာတတ္ပါတယ္။
ရင္နာစရာခံစားခ်က္ေတြကို ထပ္ခါထပ္ခါ အဖန္ဖန္ ခံစားေနရရင္း ဒီခံစားမႈေတြကို မခံစားႏိုင္ေတာ့တဲ့အဆံုးမွာ ကိုယ္အရမ္းခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့သူကိုလည္း သိစိတ္ကျဖစ္ျဖစ္၊ မသိစိတ္ကျဖစ္ျဖစ္ မုန္းလာတတ္ပါတယ္။
ဒီကမွတစ္ဆင့္ မခံခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ေပၚလာႏိုင္တယ္။ မုန္းတီးစိတ္ကေလး လွစ္ခနဲ ေပၚလာခ်ိန္နဲ႔ မခံခ်င္စိတ္ေတြ အားေကာင္းခ်ိန္မွာ ကိုယ္နာက်င္ခံစားရတဲ့ သူ႔အျပဳအမူ၊ အေျပာအဆိုေတြ ႀကံဳလာရင္ေတာ့ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူအေပၚ စိတ္နာသြားတတ္ၾကပါတယ္။
