လူ႔ေလာကႀကီးမွာ တစ္ခ်ဳိ့ေသာ ခ်စ္သူစုံတြဲေတြမွာ
စဥ္းစားစရာ ပေဟဠိေတြ ႐ွိေနတတ္တယ္
ခ်စ္လုိက္ၾကတာကလည္း လက္ဖ်ားခါေလာက္ပီး
တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံႏူိင္ေလာက္
ေအာင္ပါပဲ။
ကြ်န္မခင္ပြန္းဟာ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ပါ။ သိပ္ကုိ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္ၿပီး အစစအရာရာသည္းခံတတ္သူပါပဲ။
အိမ္ေထာင္သက္ ၃ ႏွစ္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ သူ႕ရဲ႕တည္ၿငိမ္မႈေတြကို ကြ်န္မ ၿငီးေငြ႕လာခဲ့ပါတယ္။
" အဘြား ႀကီးေရ …..”
အဘိုးရဲ့ အသံကတိုးတိုးေလးဆိုေပမဲ့ အဲ့ဒီ့ အသံေတြမွာ အားအင္ေတြ အျပည့္ပါတယ္ ။
“ကြၽန္မ ရွင့္ကိုႀကိဳက္တယ္”
“ငါမွာမိန္းမရွိတယ္ေလ”
ေယာက်ာၤးက လက္မွာဝတ္ထားတဲ့လက္စြပ္ကို ပြတ္သပ္ရင္ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။
ေပ်ာ္စရာအဆံုးသတ္ဆိုတာရွိေၾကာင္းသူတုိ႕ရဲ႕အခ်စ္ကသက္ေသျပေနပါတယ္။အခ်စ္ဆိုတာဘာလဲဆိုတာကိုဘယ္သူမွေသခ်ာေဖာ္ျပႏုိင္ျခင္းမရွိေသးပါဘူး။
ေယာက်ာၤးျဖစ္ေစ… မိန္းမျဖစ္ေစ တကယ္ခ်စ္ၾကတယ္ဆုိရင္ အတိတ္က အမွား ေတြကုိလက္ညိွးထုိး ေျပာဆုိတာမ်ိဳး မလုပ္ရဘူး။ တကယ္ခ်စ္တယ္ဆုိရင္သူမွား ေနရင္ေတာင္မွ
လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ဟာ အက်င့္စရိုက္ေတြ မတူညီၾကပါဘူး။ လူတစ္ေယာက္ကို တကယ္ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္တဲ့အရာ ကေတာ့
ခ်စ္သူရည္းစားထားေတာ့မယ္လို႔စဥ္းစားရင္ တစ္ဖက္လူကုိ ကုိယ္တကယ္ခ်စ္တာလား၊ စိတ္ထဲမွာ အတည္တက်လို႔မေတြးဘဲနဲ႔
Q ေသာသူ ႏွင့္ ခ်စ္ေသာသူကို ကြဲကြဲျပားျပား သိဖို႔ေတာ့လိုလိမ့္မယ္….