အခ်စ္စစ္နဲ႔ ေတြ႔ၿပီးေပါင္းစပ္ခ်င္ေပမယ့္ အခ်စ္စစ္ဟာ ဘယ္လိုလူလဲလို႔မသိရင္ စိန္ေကာင္း၊
ေက်ာက္ေကာင္း လိုခ်င္ေပမယ့္ စိန္ေကာင္း ၊ ေက်ာက္ေကာင္းရဲ႕အရည္အေသြးေတြဟာ ဘာမွန္းမသိသလိုျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ဘယ္သူမွ လမ္းခြဲဖို႔ ေပါင္းစပ္ခ်င္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
သူကလည္း ကိုယ့္ကို စခ်စ္ခဲ့ကတည္းက ကိုယ့္ရဲ႕ပံုစံကို လက္ခံၿပီးခ်စ္ခဲ့တာမို႔ သူျဖစ္ခ်င္တဲ့ပံုစံကို ကိုယ္ေျပာင္းလိုက္ရင္ ကိုယ့္ရဲ႕ နဂိုမူရင္းပံုစံေတြ ေပ်ာက္ပ်က္သြားမွာသူစိုးတာမို႔ စားစား၊ သြားသြား၊ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ရင္းအတိုင္း လုပ္ကိုင္ေနထိုင္ႏိုင္ပါတယ္။
အိမ္ေထာင္သက္(၁၀)ႏွစ္နီးပါးရွိေနခ်ိန္ထိ ရင္ထဲစြဲေနတဲ့ သူ႔စကားကေတာ့ စိတ္သေဘာအတိုင္းေနထိုင္တာကို သူခ်စ္တာျဖစ္ပါတယ္။
ေလးေလးနက္နက္ေျပာခဲ့တဲ့ သူ႔မ်က္လံုးနဲ႔ သူ႔စကားလံုးေတြေၾကာင့္ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက သူဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ အေဖာ္မြန္ေကာင္းလို႔ ကိုယ္က သတ္မွတ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာ အေျပာနဲ႔အလုပ္ တကယ္ ညီ၊ မညီဆိုတာ နည္းနည္းေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္စမ္းသပ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ သို႔ေပမယ့္ ႏွစ္ေတြအၾကာႀကီးမတြဲဘဲ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး နားလည္သထက္နားလည္လာတဲ့အခ်ိန္မွာမွ လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
တကယ္လိုအပ္တာက ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ရင္းအမွန္ကို တစ္သက္တာ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့သူျဖစ္ၿပီး ကိုယ့္ဘယ္ပဲျဖစ္သြားသြား၊ ဘယ္လိုပဲေနေန၊ ကိုယ့္ကို ခ်စ္မယ့္သူ၊ နားလည္ေပးမယ့္သူ၊ အားေပးမယ့္သူ၊ ေဖးမမယ့္သူ၊ ကိုယ့္လက္တစ္ဖက္ကို ေသတစ္ပန္သက္တစ္ဆံုး လက္တြဲသြားမယ့္သူ ျဖစ္ေစဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
ကိုယ္က ဒီလိုခ်စ္မယ့္ အေဖာ္ေကာင္းလိုခ်င္တယ္ဆို ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဒီလိုခ်စ္တတ္တဲ့ အေဖာ္ေကာင္း သူ႔အတြက္ ျဖစ္ေပးသင့္ပါတယ္။
ရယူလိုမႈခ်ည္းပဲ ေရွ႕တန္းတင္လြန္းတဲ့အခါ တစ္ဖက္သတ္ဆန္သြားတာမို႔ တစ္ဘက္လူက တစ္သက္တာ ေပးဆပ္ခ်စ္သြားႏိုင္ရင္ ကိုယ္ကံေကာင္းသြားတာေပါ့။
ဘယ္အရာမဆိုေတာ့ အသြားအျပန္ေတာ့ ရွိသင့္ပါတယ္။ ဘက္ညီတဲ့အေဖာ္ေကာင္းေတြကမွ တက္ညီလက္ညီရွိၾကတာပါ။
ဘက္မညီတဲ့အခါ တက္မညီတာမို႔ ေရွ႕ေရာက္သင့္ေပမယ့္ ေလွာ္ေနရင္းေရွ႕မေရာက္ဘဲ တဝဲလည္လည္နဲ႔ အဆံုးစြန္မွာ ဘဝေလွကေလး ျမဳပ္သြားႏိုင္ပါတယ္။
