တစံုတေယာက္ေယာက္က ကိုယ့္ကို မလိုအပ္ေတာ့လို႔ လႊတ္ခ်ေနမွန္း သိခဲ့ရင္ကိုယ္ကအရင္ဆံုး ဥေပကၡာျပဳပါ ။
သူ႔ကို ခ်စ္ခဲ့ၿပီး ပါၿပီ ။
သူ႔ကို ခ်စ္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္တုန္းကလည္း ကိုယ္က သူ႔အေပၚ အေကာင္းဆံုး ခ်စ္ခဲ့ၿပီးၿပီ မဟုတ္လား?
ကိုယ့္အေပၚ သူလိမ္ေနမွန္း သိရက္နဲ႔ ငတံုး တေယာက္လို ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ ေနခဲ့ေပး ဖူးၿပီးျပီ မဟုတ္လား?
သူ႔ေၾကာင့္ ရရွိခဲ့တဲ့ နာက်င္မႈေတြကို တေန႔ သူ႔ေရြးခ်ယ္မႈဟာ ကိုယ္သာ ျဖစ္ခဲ့ရင္ စိတ္နဲ႔ အရာရာကို လ်စ္လ်ဴ႐ွဴေပး ခဲ့ၿပီးၿပီ မဟုတ္လား ?
ဘာမွ မျဖစ္သလို ၊ ဘာမွ မခံစားရသလိုလည္း ဟန္ေဆာင္ေနေပးခဲ့ ဖူးၿပီးပဲ ။
" ေတာ္သင့္ၿပီ္ ၊ အခ်ိန္ကာလ တခုအထိ ဝေအာင္ ငိုခဲ့ၿပီးၿပီပဲ "
သူ ကိုယ့္ကို မလႊတ္ခ်ခင္ ကိုယ္က အရင္ လႊတ္ခ်ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ ။
သူမွ သူပဲ ျဖစ္ေနတဲ့ ကိုယ္ရဲ႕ စိတ္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေလ်ွာ့ခ် ပစ္လိုက္ပါ ...
ကိုယ့္ကို မလိုအပ္တဲ့ လူတေယာက္ အတြက္ တေျမ့ေျမ့ ေၾကကဲြ မခံစားေန ပါနဲ႔ ...
သူေပးခဲ့တဲ့ နာက်င္မႈကို ကိုယ္ဘဝရဲ႕ တိုးတတ္မႈ အတြက္ အျမန္ဆံုး ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္ပါ ...
လူေတြရဲ႕ ကဲ့ရဲ႕မႈ ႐ႈတ္ခ်မႈေတြ ေအာက္မွာ အဖိုးတန္တဲ့ ကိုယ့္သိကၡာအတြက္ အလွဆံုး အျပံဳးနဲ႔ ရပ္တည္ျပပါ ...
အမုန္းေတြကို ရင္ဘက္ထဲမွာ ထည့္မထားနဲ႔
နာက်င္မႈေတြနဲ႔ အတူ သူ႔ကိုလည္း မုန္းဖို႔ အခ်ိန္ မေပးလိုက္ ပါနဲ႔
ကိုယ့္အတြက္ အရမ္း တန္ဖိုး႐ွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြ လြတ္သြားလိမ့္မယ္ေနာ္
လက္စားေခ်ျခင္း ဆိုတဲ့ အပူလည္း မယူပါနဲ႔
သူနဲ႔ ထိုက္တန္တဲ့ အရာေတြ အတြက္ ဝဋ္လည္ျခင္းနဲ႔သာ အႏိုင္ပိုင္း လိုက္ပါ ... ။
Credit;Kyal Linn Khant
