"ေထာင္-ဆိုတာ တာဝန္မဲ့သူ၊ ဥပေဒခ်ဳိးေဖာက္သူတို႔ က်ေရာက္ရတဲ့ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈအားလံုး ဆိတ္သုဥ္းရာ အက်ဥ္းစခန္းႀကီးျဖစ္သလို၊ ‘အိမ္ ေထာင္’ ဆိုတာဘာလဲ....”
‘မဂၤလာေဆာင္တယ္’ ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ နည္းနည္းေျပာျပေပးခ်င္ပါတယ္။ မဂၤလာဆိုတာ ႀကီးပြားခ်မ္းသာျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းအရာကို ေခၚတာပါ။ “ႀကီးပြားခ်မ္းသာ၊ ေၾကာင္းမ်ားစြာ၊ မဂၤလာဟုေခၚ” ဆိုတဲ့လကၤာအတိုင္းေပါ့။
ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူတဲ့ မဂၤလာတရားက (၃၈)ပါးေတာင္ ရွိပါတယ္။ မိတ္ေကာင္း ေဆြေကာင္းနဲ႔ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံတာကစၿပီး နိဗၺာန္ေရာက္တဲ့အထိပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ျမန္မာစကားမွာ ပုတၱဒါရသဂၤဟမဂၤလာရဲ႕ ေရွ႕ေျပးျဖစ္တဲ့ ခုလို ထိမ္းျမားလက္ထပ္ပြဲကိုမွ “မဂၤလာေဆာင္တယ္” လို႔ ထင္ထင္ရွားရွား ေျပာဆိုသံုးစြဲၾကတာကေတာ့
မိဘတို႔ရဲ႕ဆႏၵကို သိေစခ်င္တဲ့ ပုဗၺနိမိတ္ျပစကားအျဖစ္နဲ႔ သံုးစြဲတယ္လို႔ ဆိုရမလားဘဲ။
ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူတဲ့ “မဂၤလာ” ဆုိတာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာေလ့လာၾကည့္လိုက္ရင္ လိုက္နာက်င့္ၾကံရမယ့္ ‘တာဝန္’ ေတြဆိုတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ‘မဂၤလာ’ ဆိုတာ ‘လူ႕တာဝန္’ လို႔ ခံယူရမယ့္ လုပ္ေဆာင္စရာလိုက္နာစရာေတြကို ေျပာေနတာပါ။ ျမန္မာစကားမွာ “ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာ က်က္သေရမဂၤလာ” လို႔ အက်ဳိးနဲ႔ အေၾကာင္းကိုအတြဲလိုက္
ေျပာဆိုေလ့ရွိပါတယ္။အေၾကာင္းနဲ႔အက်ဳိးကို ခြဲျခားဆက္စပ္ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ‘တာဝန္ေက်ရင္က်က္သေရ မဂၤလာရွိမယ္၊ က်က္သေရမဂၤလာရွိရင္ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာ ျပည့္စံုမယ္’ လို႔ ဆိုလိုရင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒီစကားတြဲရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္အျဖစ္နဲ႔ တာဝန္မဲ့ရင္ က်က္သေရမဂၤလာမဲ့မယ္၊ က်က္သေရမဂၤလာမဲ့ရင္ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာလည္းမဲ့လိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ကိုလည္း နားလည္ရလိမ့္မယ္။ ဒါက မဂၤလာရဲ႕သေဘာအဓိပၸါယ္ပါ။
‘ေဆာင္တယ္’ ဆိုတာကေတာ့ သယ္တာ ယူတာပါပဲ။ တာဝန္ေတြပိုၿပီးေဆာင္ယူမယ္လို႔ဆိုလိုပါတယ္။ ဥပမာ-အခု ဇနီးေမာင္ႏွံတို႔ဘဝကို ျပန္ၾကည့္ၾကည့္ပါ။
ထိမ္းျမားလက္ထပ္မျပဳခင္က မိဘအိမ္မွာ ကိုယ္ကသားသမီးတာဝန္ပဲရွိပါတယ္။ မိဘဆိုတာ လက္ဦးဆရာျဖစ္လို႔ ကိုယ္က တပည့္တာဝန္ပဲရွိပါတယ္။ မိဘက ဦးစီးနာယကျဖစ္လို႔ ကိုယ္က ေနာက္လိုက္တာဝန္ပဲရွိပါတယ္။
အဲဒီလို တာဝန္တစ္ဝက္တစ္ျခမ္းပဲဲရွိခဲ့တာ။ အခုကိုယ္က မိဘေနရာ၊ လက္ဦးဆရာေနရာ၊ ဦးစီးေခါင္းေဆာင္ေနရာကို ယူလုိက္ၿပီဆိုေတာ့ တစ္ဖက္မွာကိုယ့္ရဲ႕မိဘကလည္း ရွိေလေတာ့ သားသမီးတာဝန္၊ တပည့္တာဝန္၊
ေနာက္လိုက္တာဝန္လည္း ရွိေနတုန္း၊ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ မိဘတာဝန္၊ လက္ဦးဆရာတာဝန္၊ ဦးစီးနာယကတာဝန္ကုိပါ ထပ္ယူရေတာ့မယ္။ အဲဒီလို တာဝန္ေတြပိုၿပီးေဆာင္ယူတာပါ။
ဒါက တစ္ေယာက္ခ်င္းစီအေနနဲ႔ေျပာတာ။ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းအေနနဲ႔ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ မိမိတို႔မွာ မူလက တစ္ဖက္တစ္မိဘစီပဲရွိခဲ့ၾကတာ။ ခုေတာ့ ဇနီးေမာင္ႏွံအခ်င္းခ်င္းက ႏွစ္ကိုယ္တစ္စိတ္အျဖစ္ လက္တြဲေပါင္းစပ္ခဲ့ၾကၿပီျဖစ္လို႔
မိဘေဆြမ်ဳိးမ်ားကိုလည္း ႏွစ္မိဘ တစ္မိဘ၊ ႏွစ္ေဆြမ်ဳိးကို တစ္ေဆြမ်ဳိးတည္းအျဖစ္လည္း ခံယူၾကရမွာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ မာတာပိတုဥပ႒ာန မဂၤလာ၊ ဉာတကသဂၤဟမဂၤလာတို႔လည္း တစ္ဆတိုးၿပီး ေဆာင္ယူလိုက္ၾကတဲ့သေဘာ
ျဖစ္လာလို႔ မဂၤလာေတြပိုၿပီးယူတယ္၊ ေဆာင္တယ္ဆိုတဲ့ နိမိတ္ေကာင္းယူၿပီး ‘ထိမ္းျမားလက္ထပ္ျခင္း’ ကို ‘မဂၤလာေဆာင္တယ္’ လို႔ ကင္းပြန္းတပ္ေျပာဆိုၾကတာ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။
မိဘေဆြမ်ဳိးတို႔ရဲ႕ ဆႏၵကလည္း ဒီလိုပဲ ရွိၾကမွာပါ။တစ္ကိုယ္ေရတစ္ကာယသမားေတြမွာ ခုလိုမဂၤလာေတြ အစံုလိုက္အျပည့္အဝမရွိဘဲ တစ္ဝက္တစ္ျခမ္းပဲရွိၾကလို႔မ်ားအစကေျပာခဲ့တဲ့ ကဗ်ာဆရာက ‘လူလားမေျမာက္ေသး’ လို႔
ခနဲ႔ေျပာလိုက္သလားပဲ။ဒီလိုေျပာလိုက္လို႔ လူလား မေျမာက္ၾကေသးသူေတြ အားမငယ္ၾကနဲ႔။ တို႔အတြက္ အလြန္အားတက္စရာေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္လည္း ဖက္လိုက္ရဖူးတယ္။ ကဗ်ာက-
“ငါအိပ္တယ္၊
ငါႏိုးတယ္၊
နံေဘးမွာၾကည့္
ဘာမွမရွိ
ေၾသာ္.. . က်ယ္ဝန္းလိုက္ပါဘိ” တဲ့။
သားမယား ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္မႈ ေၾကာင့္ၾကစရာ ပူပန္စရာ အ႐ႈပ္အေထြးကင္းတဲ့အတြက္ တစ္ေယာက္တည္းအိပ္စရာ ေက်ာတစ္ခင္းစာေလာက္ ေနရာကေလးရွိလည္း က်ယ္ဝန္းေနတာပဲလို႔ ဆိုခ်င္ပံုရပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူတဲ့ ‘အေဗၻာကာေသပဗၺဇၥာ = ဘဝဝဋ္ေဘာင္ အလြတ္ေရွာင္သူတို႔ရဲ႕ဘဝဟာ လြင္တီးေခါင္လို က်ယ္ဝန္းတယ္’ ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ကိုက္ညီလို႔ တစ္ကိုယ္တည္းသမားေတြအေနနဲ႕
အိပ္ရာကႏိုးတိုင္း ဥဒါန္းသေဘာမ်ဳိး က်ဴးရင့္ေနဖို႔ေကာင္းတယ္။ ရေသ့စိတ္ေျဖလို႔ ေျပာခ်င္လည္း ေျပာၾကပါေစေပါ့။အဲ-လူလားေျမာက္ၿပီးၾကတဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံတို႔ကေတာ့ ရာသက္ပန္ခိုင္ျမဲေရးမွာ အခ်င္းခ်င္းယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈဟာ
အဓိကျဖစ္တဲ့အတြက္ အခ်င္းခ်င္းယံုၾကည္ေလာက္တဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားကို အခိုင္အမာ ေစာင့္စည္းတည္ေဆာက္ၾကၿပီးထမ္းေဆာင္ရမယ္ ့ မဂၤလာတာဝန္ေတြကို ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ၾကတဲ့ ‘မဂၤလာေဆာင္သူ’ စစ္စစ္မ်ား
ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ဒီလိုမဟုတ္ရင္ေတာ့ မဂၤလာေဆာင္ၾကသူေတြမျဖစ္ဘဲ အိမ္ေထာင္က်သူေတြပဲ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။
‘ေထာင္’ ဆိုတာ တာဝန္မဲ့သူ၊ စည္းကမ္းဥပေဒ ခ်ဳိးေဖာက္သူေတြက်ေရာက္ရမယ့္ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈအားလံုး ဆိတ္သုဥ္းရာ အက်ဥ္းစခန္းႀကီးျဖစ္တယ္ဆိုတာ အားလံုးသိၿပီးသားပဲ။
‘အိမ္ေထာင္’ ဆိုတာလည္း မိသားစုတာဝန္ ပ်က္ကြက္သူ၊ ကိုယ္က်င့္တရား ခ်ဳိးေဖာက္သူေတြ က်ေရာက္ေနရတဲ့ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈတို႔ ဆိတ္သုဥ္းရာေနရာကို ေခၚတာပါ။
ကိုယ္က်င့္တရား ခိုင္မာသူ၊ တာဝန္ေက်သူတို႔အတြက္ကေတာ့ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာ က်က္ကေရမဂၤလာတိၿပီးတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ သီရိေဂဟာႀကီးျဖစ္ၾကမွာပါ။
ဒီလိုအခိုင္အမာယံုၾကည္လက္ခံၾကၿပီး မဂၤလာေတြ မျပတ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကတဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစ.........
ေတာင္စြန္း ဓမၼေဘရီဆရာေတာ္၏ “ေၾကာက္တတ္ရင္ေရွ႕တိုး ႏွင့္ မေထရ္ျမတ္တို႔စကားဝိုင္း (၂) ” စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
